2 Samuel 13

CHAPTER 13

Amnon Abases Tamar

1και εγένετο μετά ταύτα και ην τω Αβεσαλώμ υιώ Δαυίδ αδελφή καλή τω είδει σφόδρα και όνομα αυτή Θαμάρ και ηγάπησεν αυτήν Αμνών υιός Δαυίδ 2και εθλίβετο Αμνών ώστε αρρωστείν διά Θαμάρ την αδελφήν αυτού ότι παρθένος ην αύτη και υπέρογκον εν οφθαλμοίς Αμνών του ποιήσαί τι αυτή 3και ην τω Αμνών εταίρος και όνομα αυτώ Ιωναδάβ υιός Σαμαά του αδελφού Δαυίδ και Ιωναδάβ ην φρόνιμος σφόδρα 4και είπεν αυτώ τι σοι ότι ούτως ασθενής τοπρωϊ πρωϊ υιέ του βασιλέως ουκ απαγγέλεις μοι και είπεν αυτώ Αμνών Θαμάρ την αδελφήν του αδελφού μου Αβεσσαλώμ εγώ αγαπώ 5και είπεν αυτώ Ιωναδάβ κοιμήθητι επί την κοίτην σου και μαλακίσθητι και εισελεύσεται ο πατήρ σου του ιδείν σε και ερείς προς αυτόν ελθέτω δη Θαμάρ η αδελφή μου και ψωμισάτω με και ποιησάτω κατ΄ οφθαλμούς μου βρώμα όπως ίδω και φάγω εκ της χειρός αυτής 6και εκοιμήθη Αμνών και ηρρώστησε και εισήλθεν ο βασιλεύς ιδείν αυτόν και είπεν Αμνών προς τον βασιλέα ελθέτω δη Θαμάρ η αδελφή μου προς με και κολλυρισάτω εν οφθαλμοίς μου δύο κολλυρίδας και φάγομαι εκ της χειρός αυτής 7και απέστειλε Δαυίδ προς Θαμάρ εις τον οίκον λέγων πορεύθητι δη εις τον οίκον Αμνών του αδελφού σου και ποίησον αυτώ βρώμα 8και επορεύθη Θαμάρ εις τον οίκον Αμνών αδελφού αυτής και αυτός κοιμώμενος και έλαβε το σταις και εφύρασε και εκολλύρισε κατ΄ οφθαλμούς αυτού και ήψησε τας κολλυρίδας 9και έλαβε το τήγανον και κατεκένωσεν ενώπιον αυτού και ουκ ηθέλησε φαγείν και είπεν Αμνών εξαγάγετε πάντα άνδρα από επάνωθέν μου και εξήγαγον πάντα άνδρα επάνωθεν αυτού 10και είπεν Αμνών προς Θαμάρ εισένεγκέ μοι το βρώμα εις το κοιτώνα και φαγόμαι εκ της χειρός σου και έλαβε Θαμάρ τας κολλυρίδας ας εποίησε και εισήνεγκε τω Αμνών αδελφώ αυτής εις τον κοιτώνα 11και προσήγαγεν αυτώ του φαγείν και επελάβετο αυτής και είπεν αυτή δεύρο κοιμήθητι μετ΄ εμού αδελφή μου 12και είπεν αυτώ μη αδελφέ μου μη ταπεινώσης με διότι ου ποιηθήσεται ούτως εν Ισραήλ μη ποιήσης την αφροσύνην ταύτην 13και εγώ που αποίσω το όνειδός μου και συ έση ως εις των αφρόνων εν Ισραήλ και νυν λάλησον δη προς τον βασιλέα ότι ου μη κωλύση με από σου 14και ουκ ηθελησεν Αμνών του υπακούσαι της φωνής αυτής και εκραταίωσεν υπέρ αυτήν και εταπείνωσεν αυτήν και εκοιμήθη μετ΄ αυτής 15και εμίσησεν αυτήν Αμνών μίσος μέγα σφόδρα ότι μέγα το μίσος ο εμίσησεν αυτήν υπέρ την αγάπην ην ηγάπησεν αυτήν και είπεν αυτή Αμνών ανάστηθι και πορεύου 16και είπεν αυτώ Θαμάρ ότι μεγάλη η κακία η εσχάτη υπέρ την πρώτην ην πεποίηκας μετ΄ εμού του εξαποστείλαί με και ουκ ηθέλησεν Αμνών ακούσαι της φωνής αυτής 17και εκάλεσε το παιδάριον αυτού τον προεστηκότα του οίκου αυτού και είπεν αυτώ εξαπόστειλον δη ταύτην απ΄ εμού έξω και απόκλεισον την θύραν οπίσω αυτής 18και επ΄ αυτής ην χιτών καρπωτός ότι ούτως ενεδιδύσκοντο αι θυγατέρες του βασιλέως αι παρθένοι τους επενδύτας αυτών και εξήγαγεν αυτήν ο λειτουργός αυτού έξω και απέκλεισε την θύραν οπίσω αυτής 19και έλαβε Θαμάρ σποδόν και επέθηκεν επί την κεφαλήν αυτής και τον χιτώνα τον καρπωτόν τον επ΄ αυτής διέρρηξε και επέθηκε τας χείρας αυτής επί την κεφαλην αυτής και επορεύθη πορευομένη και κράζουσα 20και είπε αυτή Αβεσαλώμ ο αδελφός αυτής μη Αμνών ο αδελφός σου γέγονεν μετά σου και νυν αδελφή μου κώφευσον ότι αδελφός σου αυτος μη θης την καρδίαν σου λαλήσαί τι και εκάθισε Θαμάρ εκψυχούσα εν τω οίκω Αβεσαλώμ του αδελφού αυτής 21και ο βασιλεύς Δαυίδ ήκουσεν πάντας τους λόγους τούτους και εθυμώθη σφόδρα 22και ουκ ελάλησεν Αβεσαλώμ μετά Αμνών από κακού έως αγαθού ότι εμίσει Αβεσαλώμ τον Αμνών ανθ΄ ων εταπείνωσε Θαμάρ την αδελφήν αυτού 23και εγένετο μετά διετηρίδα ημερών και ήσαν κείροντες τω Αβεσαλώμ εν Βααλασώρ τη παρά Εφραϊμ και εκάλεσεν Αβεσαλώμ πάντας τους υιούς του βασιλέως 24και ήλθεν Αβεσαλώμ προς τον βασιλέα και είπεν ιδού δη κείρουσι τω δούλω σου πορευθήτω δη ο βασιλεύς και οι παίδες αυτού μετά του δούλου σου 25και είπεν ο βασιλεύς προς Αβεσαλώμ μη δη υιέ μου ου μη πορευθώμεν πάντες ημείς και ου μη καταβαρυνθώμεν επί σε και κατεβιάζετο αυτόν και ουκ ηθέλησε του πορευθήναι και ευλόγησεν αυτόν 26και είπεν Αβεσαλώμ και ει μη πορευθήτω δη μεθ΄ ημών Αμνών ο αδελφός μου και είπεν αυτώ ο βασιλεύς ινατί πορευθή μετά σου 27και κατεβιάσατο αυτόν Αβεσαλώμ και απέστειλε μετ΄ αυτού τον Αμνών και πάντας τους υιούς του βασιλέως

Absalom Kills Amnon

28και ενετείλατο Αβεσαλώμ τοις παιδαρίοις αυτού λέγων ίδετε ως αν αγαθυνθή η καρδία Αμνών εν τω οίνω και είπω προς υμάς πατάξατε τον Αμνών και θανατώσατε αυτόν μη φοβηθήτε ότι ουχί εγώ ο εντελλόμενος υμίν ανδρίζεσθε και γίνεσθε εις υιούς δυνάμεως 29και εποίησαν τα παιδάρια Αβεσαλώμ τω Αμνών καθά ενετείλατο αυτοίς και ανέστησαν πάντες οι υιοί του βασιλέως και επέβησαν έκαστος επί την ημίονον αυτού και έφυγαν 30και εγένετο αυτών όντων εν τη οδώ και η ακοή ήλθε προς Δαυίδ λεγόντων επάταξεν Αβεσαλώμ πάντας τους υιούς του βασιλέως και ου κατελείφθη εξ αυτών ουδέ εις 31και ανέστη ο βασιλεύς και διέρρηξε τα ιμάτια αυτού και εκοιμήθη επί της γης και πάντες οι παίδες αυτού οι περιεστώτες αυτώ διέρρηξαν τα ιμάτια αυτών 32και απεκρίθη Ιωναδάβ υιός Σαμαά αδελφού Δαυίδ και είπε μη ειπάτω ο κύριός μου ο βασιλεύς ότι πάντα τα παιδάρια τους υιούς του βασιλέως εθανάτωσεν αλλ΄ η Αμνών μονώτατος απέθανεν ότι επί στόματος Αβεσαλώμ ην κείμενος από της ημέρας ης εταπείνωσε Θαμάρ την αδελφήν αυτού 33και νυν μη θέσθω ο κύριός μου ο βασιλεύς επί την καρδίαν αυτού ρήμα λέγων ότι πάντες οι υιοί του βασιλέως απέθανον ότι αλλ΄ η Αμνών μονώτατος απέθανε 34και απέδρα Αβεσαλώμ και ήρε το παιδάριον ο σκοπός τους οφθαλμούς αυτού και είδε και ιδού λαός πολύς πορευόμενος εν τη οδώ όπισθεν αυτού εκ πλευράς του όρους 35και είπεν Ιωναδάβ προς τον βασιλέα ιδού οι υιοί του βασιλέως πάρεισι κατά τον λόγον του δούλου σου ούτως γέγονεν 36και εγένετο ηνίκα συνετέλεσε λαλών και ιδού οι υιοί του βασιλέως ήλθον και επήραν την φωνήν αυτών και έκλαυσαν και γε ο βασιλεύς και πάντες οι παίδες αυτού έκλαυσαν κλαυθμόν μέγαν σφόδρα 37και Αβεσαλώμ απέδρα και επορεύθη προς Θολμί υιόν Αμιούδ βασιλέα Γεσήρ και επένθησεν ο βασιλεύς επί τον υιόν αυτού πάσας τας ημέρας 38και Αβεσαλώμ έφυγε και απήλθεν εις Γεσήρ και ην εκεί έτη τρία 39και εκόπασε το πνεύμα του βασιλέως Δαυίδ του εξελθείν επί Αβεσαλώμ ότι παρεκλήθη υπέρ Αμνών ότι απέθανε